Ficus wakefieldii türü incir, CO₂’yi kalsiyum karbonata çevirerek karbonu toprakta kalıcı hale getiriyor. Kur'an'daki "İncir ve zeytine yemin" ayeti de dikkat çekiyor.
Kenya’da yapılan yeni bir bilimsel araştırma, bazı incir ağaçlarının atmosferdeki karbondioksiti (CO₂) emerek onu taşa, yani kalsiyum karbonata dönüştürebildiğini ortaya koydu. Bu benzersiz biyokimyasal dönüşüm, incir ağaçlarının hem gövdelerinde hem de çevrelerindeki toprakta mineral tortular oluşturmasını sağlıyor ve karbonun uzun süreli hapsedilmesini mümkün kılıyor.
Doğadan Gelen Karbon Yakalama Teknolojisi
Kenya, ABD, Avusturya ve İsviçre'den bilim insanlarının ortaklaşa yürüttüğü çalışma, Prag’daki Goldschmidt Jeokimya Konferansı’nda sunuldu. Araştırmacılar, Samburu bölgesinde özellikle Ficus wakefieldii türü incirlerin CO₂'yi kalsiyum karbonata çevirme konusunda en etkili ağaç olduğunu belirledi. Bu süreç, "oxalat-karbonat yolu" olarak adlandırılıyor ve karbonun sadece odun ya da yaprak olarak değil, sert mineral formunda depolanmasını sağlıyor.
Toprakta Alkali Dönüşüm ve Besin Zenginliği
Kalsiyum oksalat kristalleri şeklinde başlayan bu biyomineralizasyon süreci, mikroplar ve mantarlar sayesinde kalsiyum karbonata dönüşüyor. Bu sayede karbon hem ağacın içyapısında hem de toprakta uzun vadeli olarak tutuluyor. Aynı zamanda toprak daha alkali hale geliyor ve besin değeri artıyor. Zurich Üniversitesi'nden Dr. Mike Rowley, "Agroforestry için seçilecek türlerin bu yeteneğe sahip olması, iklim kriziyle mücadelede çok önemli bir farka yol açabilir" diyor.
Kur'an-ı Kerim'de İncir'e Yemin Edilmesi
Araştırma, incir ağaçlarının hem ekolojik hem de sembolik anlamlarına dikkat çekiyor. Kur'an-ı Kerim'de Tin Suresi'nde gecen "Yemin olsun incire ve zeytine" ayeti, bu meyvelerin doğanın dengesindeki özel yerini vurguluyor. Bilimsel bulgular, bu kutsal meyvenin çevresel faydalarını bir kez daha gözler önüne seriyor.
